تصاویر پخش نشده از اجرای حکم قاتل ستایش قریشی، کودک شش ساله مهاجر افغان که قربانی تجاوز جنسی شد.
حکم اعدام قاتل ستایش قریشی به روز پنجشنبه 14 جدی 96 اجرا گردید.

غلامحسین اسماعیلی رییس عدلیه پایتخت ایران در پیوند به این موضوع گفت: با توجه به تقاضای اولیای دم ستایش قریشی، پس از طی فرایند ها و تشریفات قانونی حکم صادره به تایید ستره محکمه رسید و سحرگاه روز پنجشنبه 14 جدی 96 حکم امیر حسین (قاتل ستایش قریشی) در محبس رجایی اجرا شد.

گفتنی است که سال گذشته، راپوری مبنی بر وقوع قتل یک دختر 6 ساله افغان در قریه ی خیرآباد ورامین تحویل مراجع قضایی شد، راپور حاکی از آن بود که ستایش قریشی که بگفته پدر او روز 22 ماه حمل برای خرید شیریخ از منزل خارج شده، دیگر به خانه بازنگشته است.

در تحقیقات اولیه مشخص شد که پسر 17 ساله همسایه وی را اختطاف و پس از تجاوز به قتل رسانده بود؛ این دوسیه در دستور کار قضایی قرار گرفت و قاتل ستایش از بابت ارتکاب قتل به قصاص، تجاوز به‌ عنف به اعدام و بابت جنایت بر میت به دیه محکوم شد.

پدر مرحومه ستایش قریشی پس از اجرای حکم قصاص قاتل دخترش، نامه‌ای را خطاب به مردم ایران و مهاجرین افغان نوشت. متن این نامه به‌شرح زیر است:

دیروز صبح قاتل دختر عزیزم، ستایش، قصاص شد، برطبق قوانین ایران، مُـلکی که بیشتر عمر من و فرزندانم در آن گذشته است. تقریباً یک سال و 10 ماه است که از آن اتفاق می‌گذرد و هر روز برای ما سخت گذشته است. خبر قتل دختر دیگرم، آتنا اصلانی داغ ما را تازه کرد و همه مردم ایران را ناراحت کرد و قصاص قاتل او درخواست همه مردم ایران بود. ولی امروز که حکم قصاص قاتل ستایش عزیزم اجرا شد، برای ما مایۀ خوشحالی نبود. چون امروز خانواده دیگری، مثل ما، فرزندش را از دست داد.

فرزندان ما، هرچه باشند و هر کاری که کرده باشند، حاصل عمر و زنده گی ما استند و دوست‌شان داریم. ستایش ما بناحق از میان ما رفت، ولی قاتل او هم فرزند خانواده‌ای مثل خانواده ما بود. درست است که قصاص حق است و باید تسلیم خواست خدا و قانون بود، ولی به هر حال خانواده‌ای از برادران ایرانی‌ام، امروز در غم فرزند نشسته است. قصاص درخواست من و خانواده من بود تا مرهمی باشد بر زخم از دست دادن دختر کوچکم. و برای ما افغان های ساکن ایران، اجرای عدالت آرزوی بزرگی است.

تمام عمر در میان برادران ایرانی‌مان با آرامش زنده گی کرده‌ایم و برای خود اعتبار و آبرو خریده‌ایم. مردم محله ما در ورامین به ما احترام می‌گزارند، چون چیزی جز زحمت صادقانه از ما ندیده‌اند و سعی کرده‌ایم در سرزمین برادران هم‌دین و هم‌زبانمان، که با بزرگی ما را پذیرفته‌اند، نان حلال برای خانواده‌مان ببریم. این قصاص، برای من و خانواده‌ام و برای ستایش عزیزم، و البته برای کل ملت ایران و مهاجرین افغان، آرامش و عزت به‌همراه خواهد آورد. از همه وطنداران افغان و برادران ایرانی‌ام که ما را در این غم همراهی کردند سپاسگزارم. امیدوارم دیگر هیچ وقت و برای هیچ خانواده‌ای، چنین روزهای سختی پیش نیاید.