نویسنده و تحلیلگر سرشناس امور خاورمیانه در یادداشتی به تحلیل دلایل سکوت سران کشورهای انگلیس و امریکا درباره موفقیت اردوی سوریه در آزادسازی شهر باستانی تدمر از عناصر داعش پرداخته است.
«رابرت فیسک»، نویسنده و تحلیلگر سرشناس امور خاورمیانه به تشریح دلایل سکوت دیوید کامرون، نخستوزیر انگلیس درباره بازپسگیری «پالمیرا» (تدمر) از گروه تروریستی داعش پرداخت.
این تحلیلگر انگلیسی در این یادداشت در روزنامه ایندیپندنت بازپسگیری شهر باستانی پالمیرا را «بزرگترین شکشت نظامی داعش» طی دو سال گذشته خوانده، اما با لحنی کنایهآمیز نوشته است: «و ما کماکان سکوت اختیار کردهایم. بله مردم، آدمهای بد پیروز شدهاند، اینطور نیست؟ در غیر این صورت، همگی ما جشن گرفته بودیم، مگرنه؟»
منابع خبری روز یکشنبه (27 مارچ/ 8 حمل) اعلام کردند که شهر باستانی تدمر، در ریف حمص سوریه به تصرف کامل اردوی سوریه درآمده است. بشار اسد، رییسجمهور سوریه، این دستاورد را گواهی در موفقیت اردوی سوریه در مبارزه با تروریزم دانست.
ولادیمیر پوتین، رییسجمهور روسیه و بانکیمون، دبیر کل سازمان ملل متحد این دستاورد را تبریک گفتهاند. «دیوید کامرون»، نخستوزیر انگلیس و «باراک اوباما»، رییسجمهور امریکا، اما تا کنون در این باره اظهارنظر نکردهاند.
فیسک در یادداشت خود نوشته است: «کمتر از یک هفته بعد از آنکه ارواح خبیث “خلیفه اسلامی” (داعش) زندگی بیش از 30 انسان بیگناه را در بروکسل به نابودی کشاندهاند، ما بایستی برای بزرگترین رویداد حاکی از برگشتن ورق نظامی علیه داعش، سوت و کف میزدیم، مگرنه؟ اما نه! در حالی که اربابان سیاه کشتار در اواخر این هفته پا به فرار از پالمیرا گذاشتهاند، آقایان اوباما و کامرون، به اندازه همان گورهایی که داعش بسیاری از قربانیانش را روانه آنها کرده، ساکت بودهاند.»
نویسنده انگلیسی در ادامه با یادآوری اقدام کامرون در نیمه افراشته کردن بیرق انگلیس پس از مرگ ملک عبدالله، پادشاه سابق عربستان، میافزاید: «همان کسی که بیرق ملی ما را به افتخار پادشاه گردنزن عربستان نیمهافراشته کرد، اکنون کلمهای بر زبان نمیآورد. (البته دارم درباره دیوید صحبت میکنم).»
«فیسک» در ادامه امتناع از اعتراف به دستاوردهای اردوی سوریه با پشتیبانی روسیه را انگیزه سران انگلیس و امریکا از سکوت در این باره عنوان کرده و افزوده است: «وقتی پالمیرا سال گذشته سقوط کرد پیشبینی ما این بود که بشار اسد هم سقوط خواهد کرد. اما ما این سوال کلان اردوی سوریه را نادیده گرفته و در برابر آن سکوت اختیار کردیم: امریکاییها اگر اینقدر از داعش متنفر بودند، چرا کاروانهای داعش در مسیر ورود به خطوط مقدم اردوی سوریه را بمباردمان نکردند؟ چرا آنها به داعش حمله نکردند؟»
«رابرت فیسک» در بخشهای دیگر این مقاله از راهبرد ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه در نبرد با داعش تمجید کرده است. او مینویسد: «طیارات او قبل از پیروزی اردوی سوریه به داعش حمله کردند – کاری که طیارات امریکایی نکردند.»
این روزنامهنگار مشهور در ادامه به تندی از رویکرد دولت امریکا در مبارزه با داعش انتقاد کرده است: «وقتی خواندم که نیروهای امریکایی در روزهای منتهی به بازپسگیری پالمیرا توسط دولت مدعی انجام دو حمله هوایی علیه داعش شدهاند، نتوانستم جلوی لبخندم را بگیرم. این، همه آنچه لازم است درباره جنگ امریکا علیه تروریزم بدانید را به شما میگوید. آنها خواستار نابودی داعش بودند، اما نه به صورت کامل.»
وی در پایان این مقاله نوشته است: «من بارها نوشتهام که اردوی سوریه آینده سوریه را رقم خواهد زد. اگر آنها رقه و دیرالزور را هم پس بگیرند – جایی که عناصر جبههالنصره کلیسای یادبود نسلکشی ارمنستان را تخریب کرده و استخوانهای قربانیان مسیحی کشتهشده در سال 1915 را به خیابانها ریختند – قول میدهم باز هم ما ساکت خواهیم بود.»