آنچه طی سال‌های اخیر برای واشنگتن و متحدان آن موضوعیت داشته است، « مدیریت داعش» و گروه‌های تکفیری بوده است نه نابودی آنها…
غرب نه تنها نابودی داعش را در دستور کار قرار نداده است، بلکه به شدت در مقابل نابودی واقعی داعش توسط کشورهایی مانند روسیه نیز موضع‌گیری می‌کند.
روزنامه نیویورک‌تایمز در یکی از تازه‌ترین شماره‌های خود سیاست‌های حمایتی عربستان سعودی از داعش و گروه‌های تکفری-تروریستی را محکوم کرده و ریاض را به داعشِ سفید تشبیه کرده است. این روزنامه تاکید کرده است که غرب در مقابله خود با تروریسم، جنگی را تنها علیه یکی از این دو شروع کرده است و همزمان با دیگری (عربستان سعودی) دست دوستی می‌فشارد. در خصوص تحلیل روزنامه نیویورک تایمز لازم است سه نکته مهم و اساسی را مدنظر قرار دهیم:
1- اساسا غرب جنگ علیه داعش را هنوز آغاز نکرده است. آنچه طی سال‌های اخیر برای واشنگتن و متحدان آن موضوعیت داشته است، « مدیریت داعش» و گروه‌های تکفیری بوده است نه نابودی آنها. این نگاه استراتژیک خود را به میدان نبرد تاکتیکی غرب در قبال داعش نیز تعمیم داده است. بی‌دلیل نیست که حاصل فعالیت یکساله ائتلاف ساخته و پرداخته دست آمریکا، چیزی جز تقویت گروه‌های تکفیری در عراق و سوریه نبوده است. از سوی دیگر، غرب نه تنها نابودی داعش را در دستور کار قرار نداده است، بلکه به شدت در مقابل نابودی واقعی داعش توسط کشورهایی مانند روسیه نیز موضع‌گیری می‌کند. بنابراین اساسا پیش‌فرض اینکه غرب جنگ علیه داعش را آغاز کرده است نادرست و غیر قابل قبول می‌باشد.
2- موضوع دیگری که باید در این خصوص مدنظر قرار داد، به مناسبات غرب و عربستان سعودی باز می‌گردد. تروئیکای اروپایی همراه با ایالات متحده آمریکا همچنان در حال صدور سلاح‌های خود به رژیم‌های دیکتاتوری عربی و در راس آنها عربستان سعودی می‌باشند. در مقابل دلارهای نفتی آل سعود و به واسطه معامله‌ای که با چنین مبالغ کلانی میان ریاض و غرب صورت می‌گیرد، آمریکا و کشورهای اروپایی به همراه رژیم صهیونیستی در اطراف ریاض چتر حمایتی نظامی و سیاسی گشوده و نسبت به سیاست‌های تروریست‌پروری آل سعود چشمان خود را بسته‌اند. بدیهی است که استمرار این روند نتیجه‌ای جز تقویت سرطان تکفیری‌ها در نقاط مختلف دنیا نخواهد بود. از این رو کانون حمایت از تروریسم یعنی دربار آل‌سعود و مدارس وهابی در سایه حمایت‌های غرب به پرورش و تولید تکفیری‌ها و رهاسازی آنها در عراق و سوریه ادامه می‌دهد.
3- مهم‌ترین مساله‌ای که در اینجا جای بسی تامل و نقد دارد، سکوت 5 ساله رسانه‌های غربی در قبال تحرکات داعش و گروه‌های تکفیری در سوریه و نقش عربستان سعودی در تقویت این گروه‌ها است. این گروه‌ها علاوه بر آنکه از جنبه نظامی و تسلیحاتی مورد حمایت غرب و رژیم اشغالگر قدس و آل سعود بوده‌اند، از بعد رسانه‌ای و تبلیغاتی نیز طی سال‌های اخیر و زمانی که مرتکب بدترین جنایات ممکن در سوریه و عراق می‌شدند مورد حمایت رسانه‌ای غرب قرار داشته‌اند. طی سال‌های اخیر کمتر رسانه‌ای در غرب از رویکرد خطرناک آمریکا و متحدانش در حمایت از داعش و گروه‌های تکفیری مانند جبهه‌النصره سخن به میان آورد. همچنین کمتر رسانه‌ای در غرب حاضر شد از نقش منفی آل‌سعود در تقویت گروه‌های تروریستی در منطقه و نظام بین‌الملل سخن به میان آورد. حتی ارزیابی‌های هشدار آمیز برخی مؤسسات مستقل در غرب در خصوص خطر بازگشت تکفیری‌های دارای تابعیت غربی (که آنها نیز توسط آل سعود تغذیه می‌شدند) به خاک اروپا نیز مورد توجه رسانه‌ها قرار نمی‌گرفت. اما در برهه فعلی و پس از جدی‌تر شدن خطر داعش و گروه‌های تروریستی در کشورهای اروپایی، رسانه‌های غربی پس از 5 سال به یاد تکفیری‌ها و حامیان اصلی آنها در منطقه یعنی آل سعود افتاده‌اند. این به معنای بازی وقیحانه و دوگانه غرب در قبال تروریسم است.
تقسیم‌بندی تروریسم به دو قسمت خوب و بد، استراتژی مضمحل و کهنه‌ای است که غرب طی 5 سال اخیر در قبال منطقه و جهان به کار برده و همچنان نیز در بخش عمده‌ای از غرب، این استراتژی به عنوان یک مبنا در نظر گرفته شده است. بر این اساس زمانی که داعش در عراق و سوریه و لبنان مرتکب جنایت می‌شود، کمتر کسی تعرضی نسبت به این گروه تروریستی – تکفیری ندارد اما زمانی که دامنه عملیات داعش گسترده‌تر شده و به خاک اروپا می‌رسد، سخن از خاستگاه و زیستگاه اصلی آنها و رویکرد دوگانه غرب در مقابله با داعش به میان می‌آید. رویکردی که به صورتی دقیق از سوی افکار عمومی جهان مورد رصد و ارزیابی قرار می‌گیرد.
