ملا اختر منصور رهبر گروه طالبان در یک پیام صوتی نیز از افرادش خواسته تا از استخدام نوجوانان خودداری کنند.
بعد از آنکه گزارش‌هایی مبنی بر سربازگیری طالبان از کودکان در میدان‌های جنگ در کندز و بدخشان منتشر شد، حالا شماری از نماینده‌گان مجلس، نیروهای امنیتی و شخصیت‌های کشور در رابطه با افزایش این اقدام ابراز نگرانی کرده‌اند.
این درحالی است که به تازهگی ملا اختر منصور رهبر گروه طالبان در یک پیام صوتی نیز از افرادش خواسته تا از استخدام نوجوانان خودداری کنند.
عبدالمالک نوجوانی که از میدان جنگ در کندز بازداشت شده میگوید که طالبان او را به نبرد در برابر دولت وادار کرده اند.
عبدالمالک گفت: “من ۱۷ ساله هستم و در مدرسه صنف شش بودم، من را طالبان به زور به جنگ بردند.”
مقامهای نظامی دولت بر این باورند که طالبان بیشتر از نوجوانانی سربازگیری میکنند که در مدرسهها آموزش می بینند.
مرادعلی مراد معاون ستاد ارتش در این باره اظهارداشت: “از مدرسهها استفاده میکنند، اما نیروهای امنیتی به حد بلوغ رسیده‌اند و می‌دانند که دشمنان افغانستان چه کسانی هستند.”
سپر ساختن زنان و کودکان از سوی طالبان از دیگر نگرانی‌های موجود در میدان جنگ گفته می‌شود.
عبدالرشید دوستم معاون اول رئیس جمهور که این روزها در ولایت های شمالی درگیر مبارزه با طالبان و مخالفان دولت است میگوید: “اینان (طالبان) جنگ را مشکل ساخته‌اند، اطفال و زنان را سپرشان می‌سازند.”
سربازگیری از کودکان و نوجوانان نقض حقوق بشر و حتا جنایت جنگی گفته شده است.
فرهاد صدیقی عضو مجلس نماینده‌گان خاطرنشان کرد: “طالبان ضعیف شده‌اند، رو به اطفال و مردم محل آورده‌اند، مردم را به زور و پول به جنگ می‌آورند.”
قاضی نذیراحمد حنفی نماینده‌ی مردم هرات در مجلس ادامه داد: “شرع اجازه نداده است که از اطفال چنین استفاده‌هایی شود و طالبان ازهیچ کار بدی دریغ نمی‌کنند.”
کشاندن پای کودکان و نوجوانان در جنگ یکی از نگرانی‌های عمده دفتر صندوق کودکان سازمان ملل نیز هست.
سید معروف همدرد مسئول رسانه‌های دفتر صندوق کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان معتقد است: “دخیل ساختن کودکان در جنگ ولو از طرف هر کسی که باشد، سبب نگرانی ما است و ما از طرف‌های درگیر می‌خواهیم که کودکان را نباید شامل جنگ‌هایشان بسازند.”
بهره‌برداری طالبان از کودکان در انجام عملیات‌های انتحاری نیز بارها از سوی حکومت افغانستان نکوهش شده است.
حال باید دید که به راستی کودکان و نوجوانان به جای جنگ، کشتار و خونریزی می‌توانند در فضای آموزشی زنده‌گی خود را ادامه دهند یا خیر؟
