داکتر عبدالله عبدالله در اعلامیه ای در پیوند به فراه رسیدن روز جهانی افراد دارای معلولیت، از مردم افغانستان می خواهد که با افراد دارای معلولیت برخورد انسانی و اخلاقی نماید و نباید به هیچ صورت بسوی آنان بهچشم حقارت و ذلت ببیند که باعث رنج آنان گردد.
حکومت افغانستان هر سال از روز جهانی افراد دارای معلولیت بهمنظور دفاع از حقوق و امتیازها، تلاش برای بازتوانی فزیکی و اجتماعی آنان در عرصههای مختلف و فراهم سازی فرصتهای آموزشی و ارائه خدمات مورد نیاز برای افراد دارای معلولیت تجلیل میکند.
متاسفانه افغانستان یکی از کشورهای است که نزدیک به یک میلیون انسان در زمان تجاوز قشون سرخ شوروی و پس از آن بر اثر فعالیتهای کُشنده گروههای تروریستی بهویژه طالبان معلول و یا معیوب شدند و این روند تاکنون نیز ادامه دارد. گروههای دهشت افگن از طریق ماین گذاریها، حملات انتحاری و انفجاری بدون استثنأ افراد ملکی، حتی زنان و کودکان را نیز هدف قرار میدهند و گاهی در مناطق جنگی از آنان به عنوان سپر استفاده مینمایند که این عملکرد برخلاف ارزشهای اسلامی و انسانی است.
با فراه رسیدن روز جهانی افراد دارای معلولیت یک فرصت خوبی برای پرداختن به مشکلات، خواستهها و نیازهای افراد دارای معلولیت فراهم شدهاست تا وضعیت زندگی آنان را مورد ارزیابی قرار دهیم و برای حل مشکلات آنان اقدامات بهتر نماییم. در این زمینه حکومت وحدت ملی تلاش میکند از تمام امکانات موجود برای ایجاد سهولت و تامین نیازمندیهای آنان کار بگیرد.
نهادهای ذیربط دولتی بهویژه وزارت صحتعامه، وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت معارف وظیفه دارند برای ارائه خدمات بهتر صحی، فراهمسازی فرصتهای آموزش کارهای حرفوی و تعلیم و تربیه افراد دارای معلولیت تلاشهای بیشتر نمایند و این موارد را در اولویت کاری خود قرار دهند، زیرا بازتوانی فزیکی و اجتماعی افراد دارای معلولیت بدون آموزشهای حرفوی، ورزش و تعلیم و تربیه ممکن نیست.
ریاست اجرائیه جمهوری اسلامی افغانستان به افراد دارای معلولیت وعده می سپارد که در زمینه حل مشکلات و نیازمندیهای آنان از هیچگونه تلاش ممکن دریغ نمیکند و این کار را یک مسوولیت ایمانی و ملی میداند. همچنان براساس قانون اساسی کشور تلاش مینماید تا سهم بیشتر را در استخدام کارمندان ادارات دولتی برای افراد دارای معلولیت در نظر بگیرد.
در ضمن از مردم افغانستان می خواهد که با افراد دارای معلولیت برخورد انسانی و اخلاقی نماید و نباید به هیچ صورت بسوی آنان بهچشم حقارت و ذلت ببیند که باعث رنج آنان گردد.