اين پروگرام با هزينه بيش از ۱۷۱ میليون افغانی از طريق موسسه كوار تطبيق میشود و موسسه میسفا آن را حمايت مالی مینمايد.
مسئولان ریاست زراعت ولایت تخار میگویند که برای ۱۵۰۰ خانواده بیبضاعت ولسوالیهای دشت قلعه، فرخار، بهارك و شهر تالقان مرکز ولایت تخار مواشی شیرده که شامل گاو، گوسفند و بُز میباشند، کمک کردهاند.
محمد سالم ساعی رئیس زراعت و مالداری ولایت تخار گفت که اين پروگرام با هزينه بيش از ۱۷۱ میليون افغانی از طريق موسسه كوار تطبيق میشود و موسسه میسفا آن را حمايت مالی مینمايد.
آقای ساعی افزود که حالا این خانوادهها میتوانند با فروش شیر این مواشی مشکلات زندگیشان راحل نمایند.
وی گفت:
“در این توزیع ۲۷۶ قریه شامل است و در چهار ولسوالی این پروسه تطبیق میشود و در کل به ۱۵۰۰ خانواده این مواشی توزیع میگردد و کسانیکه از این پروژه ما مستفید میشوند، ما بالاتر از ۱۵۰۰۰ هزار نفر مستفید شونده داریم.”
رئیس زراعت علاوه کرد که نظر به تقاضای فامیلها برای هر یک از خانوادههای بیبضاعت یک راس گاو شیری یا چهار راس گوسفند و یا پنج راس بُز به گونۀ مجانی توزیع میگردد.
با این حال غلام علی وردک مسئول پروژه توپی در ولایت تخار گفت کمکهای که برای خانوادههای بیبضاعت این ولایت صورت گرفت، درسالهای آینده نیز ادامه خواهد داشت.
آقای وردک گفت که برعلاوه این کمکها آنان همراه خانوادههای بیبضاعت کمک مالی نیز مینمایند تا اطفالشان را به مکتب روان کنند.
وی افزود:
“ما برای ۱۵۰۰ خانواده نظر به تقاضای خودشان گاو، گوسفند و بُزی به هزینه ۱۷۱ میلیون افغانی خریداری کرده و توزیع کردیم و داکتران بخش صحت حیوانی ما تا دو سال از صحت حیوانات توزیع شده مراقبت میکنند.”
از سوی دیگر شماری از خانوادههای که از این کمکها مستفید شدهاند میگویند که این کمک میتواند تا حدی برای امرار معیشت آنان موثر تمام شود.
دو تن در مورد چنین گفتند:
“ناز بی بیهستم، ما خوش هستیم که برای ما یک گاو کمک کردهاند و حالا میتوانیم شیر گاو را بفروشیم تا مشکلات ما حل شود و هم برای اولادهای خود شیر و ماست بدهیم.”
“نور بیبی هستم، ما غریب بیچاره هستیم خوش هستیم که همراه ما کمک کردهاند و حالا میتوانم که گاو را بدوشم و یک مقدار شیر آن بفروشم و سودای مورد نیاز خود را خریداری کنم و هم برای اولادهای خود صبحانه شیرچای بدهم.”
باید یاد آور شد که ولایت تخار یکی از ولایتهای زراعتی کشور بوده و بیشتر مردم این ولایت مصروف زراعت و مالداری هستند و از همین طریق امرار معیشت مینمایند و خانوادههای که از این کمکها مستفید شده خیلی خُرسند هستند و خانوادههای دیگر که دچار مشکلات اقتصادی هستند چشم به راه این گونه کمکها اند.