مطابق با کنوانسیونهای حقوق بشر، هیچکس نبایستی در معرض رفتاری اهانتآمیز و یا وحشیانه قرار گیرد. مادهی دهم «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی» اظهار میدارد که باید با تمامی افرادی که آزادی آنان سلب میشود، با انسانیت و احترام، که امری ذاتی و حقیقت سرشتی انسان است، رفتار گردد. این موضوع بهطور صریح در «اعلامیهی جهانی حقوق بشر» نیز ذکر گردیده است. در مادهی پنجم این اعلامیه آمده است: «هیچکس نبایستی در معرض شکنجه یا رفتار و مجازاتی وحشیانه، غیرانسانی و اهانتآمیز قرار گیرد»
در حالی که ایالات متحده تنها کمتر از پنج درصد از جمعیت جهان را داراست، بیش از یکچهارم کل زندانیان جهان را در زندانهای خود جای داده استو بهطور متوسط از هر دویست آمریکایی، یک نفر عمر خود را در زندان سپری مینماید و بدین ترتیب، نزدیک به دو میلیون و سیصد هزار آمریکایی در تعدادی بالغ بر هزار و هشتصد زندان و سه هزار بازداشتگاه قرار دارندو حدود 25 هزار نفر از این زندانیان در سلولهای انفرادی و در شرایط بسیار نامناسب قرار دارند. برخی از این زندانیان در روز تنها 1.5 ساعت به محیط باز میآیند و در باقی ساعات شبانهروز هیچ نوری مشاهده نمیکنند و برخی تا بیست سال بهصورت مداوم در حبس انفرادی به سر میبرند.